เสือคูการ์มีความยาวลำตัว 130-200 ซม. หางยาวประมาณ 100 ซม. ไหล่สูง 55-80 ซม. น้ำหนัก 35-100 กก. มีขนาดใหญ่ที่สุดในวงศ์ย่อยของแมว ตัวผู้มีขนาดเกือบสองเท่าของตัวเมีย

เสือคูการ์มีร่างกายที่สม่ำเสมอและแขนขายาวปานกลาง มักอาศัยอยู่ในสภาพแวดล้อมต่างๆยกเว้นป่าดิบชื้น ปีนและกระโดดเก่ง และออกแรงได้ทั้งวัน

ในแง่ของการกระจายทางภูมิศาสตร์ เสือคูการ์ส่วนใหญ่อาศัยอยู่ในอเมริกา และกระจายพันธุ์ตั้งแต่เทือกเขาแอนดีสในอเมริกาใต้ไปจนถึงแคนาดาในอเมริกาเหนือ เสือคูการ์ปรับตัวเข้ากับสภาพแวดล้อมได้สูง ไม่ว่าจะเป็นหน้าผา หุบเขา ป่า ที่ราบลุ่ม หรือแม้แต่พื้นที่ทะเลทรายที่มีภูเขามากกว่า คุณก็สามารถเห็นเส้นทางของเสือคูการ์ได้ เสือคูการ์เป็นสัตว์ที่ชอบอยู่ในที่เปลี่ยวและเงียบสงบ

เสือคูการ์โดยทั่วไปวิ่งด้วยความเร็ว 60-80 กม./ชม. การวิ่งต้องใช้พลังงานมาก ดังนั้นพวกมันจึงไม่ล่าเหยื่อในระยะทางไกลๆ พวกมันจะแอบตามล่าเหยื่อหรือซุ่มโจมตีล่วงหน้าจนกว่าจะได้โอกาสตะครุบเหยื่อ แล้วตะปบอย่างรุนแรงไปที่หลังคอของเหยื่อ

แม้ว่าเสือคูการ์จะก้าวร้าวมากเมื่อพวกมันออกล่า แต่จริงๆแล้วพวกมันค่อนข้างเชื่องเมื่อเทียบกับสัตว์นักล่าอื่นๆ ภายใต้สถานการณ์ปกติมันจะไม่โจมตีมนุษย์ เมื่อมนุษย์พบกับมันตราบใดที่พวกมันอ้าแขนออกและส่งเสียงดัง ก็สามารถทำให้มันตกใจได้

เสือคูการ์ก็เหมือนกับสัตว์ทุกชนิดในวงศ์ย่อยของแมว มันไม่สามารถส่งเสียงร้องคำรามได้ เป็นสัตว์กินเนื้อที่มีขาหลังยาวและมีกล้ามเนื้อมากกว่าขาหน้า ซึ่งทำให้พวกมันมีความสามารถในการกระโดดได้ดี โดดสูงถึง 5 เมตรในแนวตั้งและ 9-12 เมตรในแนวนอน เสือคูการ์เป็นสัตว์สันโดษและพวกมันมักจะหลีกเลี่ยงกันเอง ยกเว้นเมื่อพวกมันกำลังเกี้ยวพาราสีและผสมพันธุ์กัน เสือว่ายน้ำเก่งแต่พวกมันไม่ชอบให้ตัวเปียก ดังนั้นพวกมันจึงไม่ได้ลงน้ำบ่อยนัก

เสือคูการ์เป็นสัตว์กินเนื้อในเวลากลางคืนและส่วนใหญ่ออกหากินในความมืดระหว่างพลบค่ำถึงรุ่งเช้า เหยื่อหลักๆคือสัตว์มีกีบเท้าโดยเฉพาะกวาง พวกมันยังล่าเหยื่อขนาดเล็กๆด้วย เช่น แกะ แพะ และลูกวัวเป็นแหล่งอาหารเป็นครั้งคราว พวกมันยังมีความสามารถในการล่าเหยื่อขนาดใหญ่ เช่น กวางแดง กวางมูสและลามะ

ในอดีต เสือคูการ์มีหลากหลายสายพันธุ์ แต่พวกมันสูญพันธุ์ไปหมดแล้วในอเมริกาเหนือตะวันออกในช่วงสองศตวรรษที่ผ่านมา จากข้อมูลของสหภาพนานาชาติเพื่อการอนุรักษ์ธรรมชาติ จำนวนของเสือคูการ์ในโลกมีน้อยกว่า 50,000 ตัว และมีแนวโน้มลดลงอย่างมาก

ความสำคัญของการปกป้อเสือคูการ์นั้นชัดเจนในตัวเอง เสือคูการ์มีบทบาทสำคัญมากในสภาพแวดล้อมทางนิเวศวิทยา มันยับยั้งการเติบโตของสัตว์กินพืชหลายสายพันธุ์และมีการแข่งขันที่แข็งแกร่งกับหมาป่าสีเทาในท้องถิ่น เมื่อจำนวนลดลงอย่างมากความสมดุลของระบบนิเวศก็จะไม่สมดุล ซึ่งอาจนำไปสู่การล่มสลายของระบบนิเวศในท้องถิ่นได้

การปกป้องสิ่งแวดล้อมเป็นวิธีที่มีประสิทธิภาพและเป็นพื้นฐานที่สุดในการปกป้องเผ่าพันธุ์ เพราะไม่ว่าจะเป็นสัตว์ชนิดใด เมื่อที่อยู่อาศัยถูกทำลายก็ไม่สามารถดำรงชีวิตอยู่ได้ และหากสภาพแวดล้อมที่อยู่อาศัยได้รับการฟื้นฟู จำนวนของมันก็จะเติบโตได้ตามธรรมชาติ ซึ่งในหลายๆประเทศในโลกได้ยืนยันสิ่งนี้แล้ว