สิงโตมีขนาดใหญ่และชอบล่าสัตว์เป็นกลุ่ม เป็นหนึ่งในผู้ล่าที่แข็งแกร่งที่สุด แต่ภายใต้รูปลักษณ์ที่ดุร้ายของสิงโต พวกมันยังเป็นสัตว์ที่อบอุ่นและอยู่กันแบบครอบครัว แนวความคิดของกลุ่มสิงโตและแนวคิดการเลี้ยงลูกมีความพิเศษและแตกต่างจากสัตว์ทั่วไป วันนี้เรามาดูเรื่องที่เรายังไม่รู้เกี่ยวกับครอบครัวสิงโตกัน

สิงโตแตกต่างจากสัตว์อื่นอย่างสิ้นเชิง พวกมันไม่เพียงแต่เป็นสัตว์สังคมเพียงชนิดเดียวในตระกูลแมวเท่านั้น แต่ยังเป็นหนึ่งใน "แม่" ไม่กี่สายพันธุ์ในอาณาจักรสัตว์ด้วย ในกลุ่มของสิงโต สิงโตตัวเมียนั้นโดยทั่วไปจะมีเสถียรภาพ และพวกมันมักจะอยู่ในกลุ่มเดียวตั้งแต่เกิดจนตาย ในขณะที่สิงโตตัวผู้มักจะหมุนเวียนกลุ่มไปเรื่อยๆ และเวลาที่สิงโตตัวผู้ปกครองกลุ่มโดยทั่วไปประมาณ 3 ปีเท่านั้น แม้ว่าสิงโตตัวผู้จะดูตัวใหญ่และดุดันกว่า แต่สิงโตตัวเมียก็มีอำนาจเหนือกว่าในกลุ่มและมีหน้าที่ในการตัดสินใจที่สำคัญและการล่าสัตว์ ในขณะที่พวกเขายังต้องปกป้องอาณาเขตของตนจากการบุกรุกอื่นๆด้วย

สิงโตตัวผู้ที่โตเต็มวัยชอบสัมผัสลูกๆในกลุ่มมาก พวกมันจะเลีย เลี้ยงและเล่นกับลูก สิงโตแต่ละตัวจะให้กำเนิดลูก 2-4 ตัว และพวกมันทั้งหมดจะได้รับการดูแลและได้ความรักจากพ่อ ซึ่งเป็นสิ่งที่หายากมากในโลกของสัตว์ ในบรรดาแมวที่มีอยู่ทั้งหมด สิงโตเป็นแมวตัวเดียวที่อาศัยอยู่เป็นกลุ่ม ออกล่าด้วยกัน เลี้ยงดูลูกด้วยกันและปกป้องอาณาเขตของพวกมันด้วยกัน ตรงกันข้ามกับเสือซึ่งมีชื่อเสียงพอๆกับสิงโต แต่เป็นสัตว์ที่รักสันโดษ

นักสัตววิทยาเชื่อว่าเหตุผลหนึ่งที่สิงโตเคลื่อนที่เป็นกลุ่มคือ สิงโตกลุ่มหนึ่งสามารถร่วมมือกันในทุ่งหญ้าสะวันนาเพื่อล่าสัตว์กินพืชขนาดใหญ่ได้ แต่นี่ไม่ใช่เหตุผลหลักว่าทำไมสิงโตจึงอยู่รวมกันเป็นฝูง เพราะอัตราการสืบพันธุ์ที่สำเร็จและเพิ่มมากขึ้นเป็นปัจจัยหลักที่อยู่รวมกันเป็นฝูง ในทุ่งหญ้าสะวันนาของแอฟริกา นักล่าที่ดุร้ายมีอยู่ทุกหนทุกแห่ง และมันเป็นเรื่องยากสำหรับสิงโตตัวเมียตัวเดียวที่จะรักษาอาณาเขต ทำให้เลี้ยงลูกได้ยากมาก อย่างไรก็ตามเมื่อสิงโตร่วมมือกัน อาณาเขตจะปลอดภัยและอัตราความสำเร็จในการสืบพันธุ์จะดีขึ้นอย่างมาก

นอกจากนี้สภาพแวดล้อมของทุ่งหญ้าไม่ได้ถูกปกคลุมด้วยป่า ซึ่งไม่สามารถปกปิดร่างกายขนาดใหญ่ของสิงโตได้ ดังนั้นเมื่อสิงโตตัวเดียวออกล่ามันจะถูกพบล่วงหน้าโดยสัตว์กินพืชชนิดอื่น จะทำให้อัตราความสำเร็จของการล่าสัตว์ลดลง และเนื่องจากอันตรายของทุ่งหญ้าสะวันนา สิงโตผู้โดดเดี่ยวต้องเผชิญกับความยากลำบากมากกว่าสิงโตที่อาศัยอยู่รวมกันเป็นฝูง สิงโตที่อยู่ตัวเดียวจิตใจของพวกมันมักจะเครียดวิตกอยู่เสมอ อายุขัยของพวกมันก็จะสั้นลงเช่นกัน และพวกมันมักจะอยู่ไม่ถึง 3 ปีหลังจากที่ออกจากกลุ่ม

ดังนั้น หากสิงโตต้องการอาศัยอยู่บนทุ่งหญ้า พวกมันต้องการเป็นที่หนึ่งเพื่อรักษาสถานะเป็น "ราชาแห่งทุ่งหญ้า" จากปัจจัยข้างต้น จะเห็นได้ว่าสภาพแวดล้อมของทุ่งหญ้ามีความสลับซับซ้อนมากกว่าระบบป่าไม้ สิงโตที่อาศัยอยู่ตามลำพังไม่เพียงแต่จะต้องเผชิญกับปัญหาด้านพลังงานเท่านั้น แต่ยังต้องเผชิญกับปัญหาการถูกสัตว์กินเนื้อตัวอื่นๆขับไล่ ทำให้พวกมันมีชีวิตอยู่เพียงลำพังยากลำบากขึ้นไปอีก การใช้ชีวิตเป็นกลุ่มไม่เพียงแต่สามารถต้านทานศัตรูได้อย่างมีประสิทธิภาพเท่านั้น แต่ยังทำให้มีสภาพแวดล้อมที่ค่อนข้างมั่นคงสำหรับลูกสิงโตและเพิ่มโอกาสในการอยู่รอดของพวกมันอีกด้วย