หากมองย้อนกลับไป รถตุ๊กๆ เป็นส่วนหนึ่งของภาพลักษณ์ที่ไม่ลืมในชีวิตประจำวันตั้งแต่ยุคเริ่มต้นของการใช้งานจนถึงปัจจุบัน รถตุ๊กๆ ได้มีบทบาทที่สำคัญในการเดินทาง และการเชื่อมต่อกับชุมชน ถือว่าอยู่คู่กับสังคมไทยมาอย่างยาวนาน รถตุ๊กๆดุเหมือนจะขับง่าย แต่เมื่อลองขับแล้วไม่ได้ง่ายอย่างที่คิด คนที่สามารถขับรถตุ๊กๆได้ถือว่ามีความสามารถที่เป็นลักษณะเฉพาะอย่างหนึ่ง


เมื่อเข้าสู่ยุคดิจิตอล การเปลี่ยนแปลงทางเทคโนโลยีทำให้รถตุ๊กๆค่อยๆเลือนลางออกไป แต่ก็ไม่ถึงกับว่าไม่สามารถเห็นอีก


ปัจจุบันก็ยังพบรถตุ๊กๆ เพียงแค่ว่าปริมาณที่น้อยลง แต่รถตุ๊กๆก็ยังอยู่ในภาพความทรงจำ อยู่ในใจรวมถึงวัฒนธรรมอันโดดเด่น


หากมองย้อนกลับไปสมัยที่ได้นั่งรถตุ๊กๆ ถือว่าเป็นสิ่งมหัศจรรย์มาก


ในปีพ.ศ. 2503 มีรถ3 ล้อถีบและจักรยานแต่งเติมมาสู่รถ 3 ล้อเครื่องเต็มตัวจนเป็นต้นกำเนิดของรถตุ๊ก ๆ โดยเริ่มจากการนำเข้ามาของรถไดฮัทสุรุ่นมิดเจ็ท ดีเค (Midget DK) เข้ามาขายในย่านเยาวราช ในส่วนของคนขับมีเบาะรอง และหลังคา ส่วนผู้โดยสารมีแค่กระบะ ไม่มีเบาะรองใดๆ


ผ่านมาช่วงระยะหนึ่งได้มีการดัดแปลง ทำให้รถตุ๊กๆฝั่งผู้โดยสารมีหลังคา มีเบาะนั่งที่สะดวกสบาย


หลายคนคงสงสัยรถตุ๊กๆ กับรถ3ล้อเหมือนกันไหมนะ ความจริงแล้วมันเหมือนกันค่ะ แต่ในประเทศไทยจะนิยมเรียกรถตุ๊กๆเพราะเครื่องยนต์มีเอกลักษณ์ในเสียงที่ดัง ตึ๊กๆ ทำให้ผันออกมาเป็นตุ๊กๆ


ปัจจุบันในประเทศไทยก็ยังคงมีรถตุ๊กๆอยู่ แต่ไม่ได้มีให้พบเห็นบ่อย เพราะด้วยโลกที่มีการเปลี่ยนแปลง นอกจากจังหวัดกรุงเทพจะพบเห็นรถตุ๊กๆอย่างง่ายดาย วันนี้ขอพาไปรู้จักกับรถตุ๊กๆในจังอยุธยาที่มีลักษณะโดดเด่นคล้ายๆกับกบ หากมีโอกาสลองไปสัมผัสกันนะคะ


หากใครอยากลองย้อนวันวานด้วยการนั่งรถตุ๊กๆ แนะนำให้ไปที่ จังหวัดกรุงเทพ จุด check-in ก็คือ แถวเสาชิงช้า,วัดพระแก้ว,ถนนข้าวสาร,เยาวราช เป็นต้น เห็นแบบนี้แล้ว แอบคิดถึงกลิ่นบรรยากาศเก่าๆ นั่งรถชมวิว เห็นแสงสีเสียง


ด้วยเหตุนี้รถตุ๊กๆถึงเป็นสัญลักษณ์ของการท่องเที่ยวในประเทศไทย หากเอ่ยถึง รถตุ๊กๆ คงจะนึกถึงประเทศไหนไม่ได้ นอกจากประเทศไทย


รึจะกล่าวว่า "Thailand only" ก็ว่าได้


ด้วยความเปลี่ยนแปลงทางเทคโนโลยี มีรถไฟฟ้า มีรถยนต์ ถึงแม้ว่ารถตุ๊กๆ จะหายไปจากถนน แต่ความทรงจำและความหมายที่มันเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตของเราจะยังคงอยู่ รถตุ๊กๆ อาจจะไม่อยู่กับเราตลอดเวลา แต่ความทรงจำของมันจะอยู่กับเราตลอดไป เมื่อลองม้อนย้อนกลับไปก็อดยิ้มไม่ได้


เห็นแบบนี้แล้วอย่าลืมไปย้อนรอยวันวานอันเก่าๆกันนะคะ