กวางซิก้าเป็นกวางขนาดกลาง มีความยาวลำตัว 140-170 ซม. และสูง 85-100 ซม. น้ำหนักของกวางซิก้าอยู่ที่ประมาณ 100-150 กก. โดยทั่วไปแล้วเฉพาะกวางซิก้าตัวผู้เท่านั้นที่เขาของมันจะโตขึ้น มีเส้นสีน้ำตาลเข้มตรงกลางกวางซิก้า ในฤดูร้อนขนของกวางซิก้าจะมีสีน้ำตาลและลำตัวมีจุดสีขาวชัดเจน
กวางซิก้าอาศัยอยู่ตามชายป่าหรือทุ่งหญ้าบนภูเขา เมื่อฤดูกาลเปลี่ยนไป ที่อยู่อาศัยของกวางซิก้าก็เปลี่ยนไปเช่นกัน กวางตัวผู้มักจะอยู่ตัวเดียวและกลับไปที่กลุ่มเมื่อต้องการผสมพันธุ์ กวางซิก้าชอบผสมพันธุ์ในตอนเช้ามืด ส่วนใหญ่จะอิงจากใบหญ้าสีเขียว กวางซิก้าออกลูกในคราวเดียว และลูกที่เพิ่งเกิดใหม่ก็มีจุดสีขาว
เนื่องจากกวางซิก้ามีขาที่เรียวยาวและมีกีบหน้าแคบ มันจึงวิ่งเร็วและมีความสามารถในการกระโดดที่แข็งแกร่ง มีน้ำหนักเบาและคล่องตัว โดยเฉพาะอย่างยิ่งสามารถปีนผาสูงชันได้ การเจริญเติบโตและการสืบพันธุ์ของกวางซิก้าส่วนใหญ่เป็นกิจกรรมกลุ่ม จำนวนฝูงกวางซิก้าเปลี่ยนแปลงไปตามผลกระทบของฤดูกาล ศัตรูธรรมชาติ และปัจจัยมนุษย์
โดยธรรมชาตินั้น กวางซิก้าเป็นสัตว์ขี้กลัว อ่อนไหวง่าย และมีการได้ยินและกลิ่นที่พัฒนามาอย่างดี พวกเขาไม่ชอบถูกรบกวนขณะรับประทานอาหาร เมื่อมีการเคลื่อนไหวใด ๆ ก็จะทำให้ตกใจ
อันที่จริงแล้วสีขนของกวางซิก้าจะเปลี่ยนไปตามฤดูกาล และขนจะถูกผลัดปีละสองครั้ง ตั้งแต่ฤดูหนาวถึงฤดูร้อน ขนของกวางซิก้าจะบางมาก และจุดขนสีขาวเหล่านี้ก็ชัดเจนเป็นพิเศษ ตั้งแต่ฤดูร้อนถึงฤดูหนาว ขนของกวางทั้งตัวจะมีสีน้ำตาล ยาวและหนา และจะไม่ค่อยเห็นจุดสีขาวในฤดูหนาว
เฉพาะกวางซิก้าตัวผู้เท่านั้นที่มีเขา ในช่วงกลางเดือนเมษายนของทุกปี เขากวางเก่าของกวางซิก้าตัวผู้จะหลุดออกมาและเขาใหม่จะปรากฏขึ้นอีกครั้ง กวางซิก้าเป็นสัตว์ที่เป็นสัดตามฤดูกาลและเป็นสัดทุกปี ตุลาคม-พฤศจิกายนเป็นช่วงผสมพันธุ์ ในเวลานี้ พวกมันจะดูหงุดหงิดและไม่สบายใจ และความอยากอาหารของพวกมันลดลง ซึ่งเห็นได้ชัด หากมีกวางตัวผู้ที่โตเต็มวัยอยู่เหนือกลุ่มกวาง 2 ตัว จะมีการต่อสู้ที่ดุเดือดซึ่งในที่สุดจะทำให้ทั้งสองพ่ายแพ้ ผู้แข็งแกร่งจะขับไล่ผู้อ่อนแอออกจากกลุ่ม จนกระทั่งถึงช่วงผสมพันธุ์ที่สถานการณ์นี้จะค่อยๆ กลับสู่ภาวะปกติ
ภายใต้การเปลี่ยนแปลงของเวลา ทำให้กวางซิก้าป่าลดลงอย่างต่อเนื่อง ประการหนึ่งเนื่องจากการเปลี่ยนแปลงของสิ่งแวดล้อมทำให้กวางซิก้าจำนวนมากไม่สามารถปรับตัวได้ และในทางกลับกัน มนุษย์เองก็ได้เป็นผู้ฆ่ากวางซิก้า
เพื่อให้กวางชนิดนี้สามารถขยายพันธุ์ต่อไปได้ บางพื้นที่จึงเริ่มสนับสนุนการเลี้ยงกวางซิก้า อย่างไรก็ตาม กวางซิก้ากับกวางซิก้าป่ามีความแตกต่างที่สำคัญ หากกวางซิก้าป่าสูญพันธุ์จะทำให้เกิดความไม่สมดุลระหว่างสายพันธุ์ต่อธรรมชาติ ดังนั้นในปี 2558 กวางซิก้าจึงรวมอยู่ในรายชื่อสัตว์ใกล้สูญพันธุ์
