ชื่อของแพะภูเขาฟังดูเหมือนอาจจะมีความเกี่ยวข้องกับแพะทั่วไป เหมือนเป็นสัตว์ประเภทเดียวกันแต่จริงๆแล้วไม่มีความเกี่ยวข้องทางสายเลือดเลย ความทรงพลังและความสง่าของแพะภูเขาเอาไปเทียบกับแพะธรรมดาไม่ได้ แพะภูเขามีเขาที่สวยงามมากเหมือนด้ามมีดสองอันคู่กัน ดูสง่างามและมีเอกลักษณ์เฉพาะตัว

แพะภูเขาเป็นแพะป่าทั่วไป มีความยาวลำตัว 115-170 ซม. ไหล่สูงประมาณ 100 ซม. และหนักประมาณ 40-60 กก. สามารถหนักได้ถึง 120 กก. แพะภูเขาอาศัยอยู่แถวโขดหิน ที่ราบสูงและเชิงเขาที่สูงประมาณ 3,500-6,000 เมตร แม้ในช่วงฤดูหนาวมันก็ไม่อพยพลงไปที่ต่ำๆ ดังนั้นแพะภูเขาจึงเป็นสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมที่มีที่อยู่อาศัยสูงที่สุด แพะภูเขาปีนและกระโดดเก่งมาก เพราะมีกีบเท้าที่แข็งแรง ข้อต่อยืดหยุ่นและนิ้วเท้าที่เหมือนคีม แพะภูเขาพบมากในอินเดียตอนเหนือ อัฟกานิสถานและมองโกเลีย

เขาของมันมีไว้เพื่อดึงดูดเพศตรงข้าม ในตระกูลแพะภูเขา ความยาวของเขาเป็นสัญลักษณ์ของความแข็งแกร่ง และตัวที่มีเขาที่ใหญ่จะดึงดูดเพศตรงข้ามได้มากกว่า เมื่อถึงฤดูผสมพันธุ์ แพะตัวผู้จะทะเลาะกันอย่างดุเดือดรุนแรงเพื่อจะได้ผสมพันธุ์ วิธีการต่อสู้หลักคือใช้เขาสู้กัน ผู้ชนะเท่านั้นที่พิชิตใจตัวเมียได้ ส่วนผู้แพ้ก็ต้องยอมรับและเดินจากไป

เขาแหลมยาวที่ดูคล้ายมีดคู่กันนั้นเป็นสิ่งสำคัญที่มีไว้เพื่อสู้กับแพะตัวอื่น อย่างไรก็ตาม ถ้าพวกมันไม่ระวังตัวอาจถูกล่าได้ เช่น เสือดาว หมาจิ้งจอกและหมาป่า โชคดีที่แพะภูเขาสามารถเดินบนหน้าผาได้เร็วและเป็นเรื่องยากที่จะตามล่าได้ทัน แพะภูเขาไม่กลัวการเผชิญหน้าแต่กลัวศัตรูที่ปีนเขาเก่งจะแอบโจมตีจากด้านหลัง เพราะถ้ามาจากด้านหน้าแพะภูเขาสามารถวิ่งหนีได้เร็วกว่าสัตว์อื่นๆ

จากช่วงทศวรรษ 1960 ถึงต้นทศวรรษ 1980 มีการใช้ประโยชน์จากทุ่งหญ้าบนเทือกเขามากเกินไป การล่าสัตว์ของมนุษย์และเหตุผลอื่นๆ จำนวนแพะภูเขาลดลงอย่างรวดเร็ว ทุกวันนี้ผู้คนเริ่มตระหนักและปกป้องคุ้มครองสัตว์ป่ามากขึ้น สภาพแวดล้อมของแพะภูเขาก็ดีขึ้นเช่นกันและจำนวนของพวกมันก็เพิ่มขึ้นด้วย