เพนกวินซึ่งรู้จักกันในนามสัตว์เลี้ยงแสนน่ารักในโลกของสัตว์ มีหัวเล็กๆ ที่แปลกตา เดินแบบเนิร์ดเล็กน้อย และมีรูปร่างอ้วนท้วนโง่เขลาที่ทำให้ผู้คนตกหลุมรัก

เพนกวินที่น่ารักตามธรรมชาติเหล่านี้มีเรื่องราวที่น่าสนใจมากมายมาเล่าให้ฟัง

ในวันเพนกวินโลก เรามาดูโลกของเพนกวินให้ละเอียดยิ่งขึ้นและค้นพบข้อเท็จจริงที่น่าสนใจเกี่ยวกับพวกมันกันดีกว่า!

แม้ว่านกเพนกวินมักจะพบเห็นเป็นสีดำและสีขาว โดยมีหลังสีดำ หน้าอกและท้องเป็นสีขาว แต่ปัจจุบันมีนกเพนกวินอยู่ 18 สายพันธุ์ทั่วโลก และสีของขนของพวกมันแตกต่างกันไปในแต่ละสายพันธุ์ เพนกวินจักรพรรดิเป็นนกที่ใหญ่ที่สุดในตระกูลนกเพนกวิน โดยมีความสูงถึง 90 ซม. และหนักได้ถึง 120 กก. นอกจากนี้ยังอาศัยอยู่ในละติจูดสูงสุดและบริเวณที่หนาวที่สุดของทวีปแอนตาร์กติกา

สัณฐานวิทยาของนกเพนกวินมีลักษณะเด่นคือขนสีส้มเหลืองที่โคนคอ ซึ่งจะค่อยๆ จางลงและมีสีเข้มที่สุดด้านหลังใบหู ทำให้ดูหรูหรา เพนกวินอาเดลีมีวงแหวนตาสีขาว หัวสีฟ้าเขียว และจะงอยปากสีดำและมีขนบางยาวอยู่ที่มุม พวกเขาเป็นนักว่ายน้ำที่มีทักษะสูง สามารถทำความเร็วได้ถึง 70 กิโลเมตรต่อชั่วโมง

นกเพนกวินสีน้ำเงินตัวน้อยที่พบในออสเตรเลียใต้ นิวซีแลนด์ และชิลี เป็นสายพันธุ์ที่เล็กที่สุดในตระกูลเพนกวิน โดยทั่วไปมีความสูง 43 ซม. และหนักประมาณ 1 กก. โดยตัวผู้จะใหญ่กว่าตัวเมียเล็กน้อย นกเพนกวินสีน้ำเงินตัวน้อยมีขนนกสีน้ำเงินและเป็นนกเพนกวินเพียงตัวเดียวที่มีขนสีน้ำเงิน ทำให้เป็นที่จดจำได้อย่างสูง

นกเพนกวินเป็นนกที่เก่าแก่ที่สุดที่สามารถว่ายน้ำได้ พวกมันอาจสร้างบ้านในทวีปแอนตาร์กติกาก่อนที่โลกจะถูกปกคลุมไปด้วยน้ำแข็ง แอนตาร์กติกามีผืนดินอันกว้างใหญ่ มหาสมุทรอันกว้างใหญ่ และต่อมเกลือแพลงก์ตอนอันอุดมสมบูรณ์เพื่อขับเกลือส่วนเกินออกมา ดวงตาของเพนกวินสามารถมองเห็นทั้งใต้น้ำและเหนือน้ำได้ เนื่องจากกระจกตาของพวกมันแบน ทำให้สามารถส่งภาพไปยังสมองเพื่อบูรณาการการถ่ายภาพระยะไกล จึงทำให้สามารถถ่ายภาพระยะไกลได้

เพนกวินทำได้มากกว่าแค่เดิน พวกมันชอบที่จะ "เหิน" บนน้ำแข็งและหิมะที่นุ่มนวลกว่า รูปร่างที่เพรียวบางของพวกมันให้สภาวะการร่อนที่เหมาะสม โดยได้รับความช่วยเหลือจากการเคลื่อนตัวที่นุ่มนวลซึ่งช่วยลดการลาก แขนขาคล้ายครีบที่ช่วยทรงตัว และกรงเล็บแหลมคมที่ให้โมเมนตัมไปข้างหน้า เพนกวินถือได้ว่าเป็นผู้เชี่ยวชาญด้าน "เครื่องร่อน" เมื่อต้องเผชิญกับภูมิประเทศที่เป็นหินซึ่งเดินหรือร่อนได้ยาก เพนกวินก็จะกระโดดข้ามภูมิประเทศภูเขาที่ขรุขระ ลำตัวอ้วนท้วนแสดงความยืดหยุ่นและความน่ารักอย่างน่าทึ่ง

เหตุใดวันเพนกวินโลกจึงเฉลิมฉลองในวันที่ 25 เมษายน มีเรื่องราวที่น่าสนใจอยู่เบื้องหลัง ว่ากันว่าในวันที่ 25 เมษายนของทุกปี นกเพนกวินอาเดลีจะอพยพจำนวนมากจากใต้สู่เหนือเพื่อให้สามารถเข้าถึงอาหารได้ดีขึ้นในช่วงฤดูหนาว ซึ่งเป็นช่วงที่น้ำแข็งในทะเลขยายตัว และเพื่อรอการกลับมาทำรังบนชายหาดชายฝั่งของทวีปแอนตาร์กติกาในฤดูร้อนปีแล้วปีเล่า

เพื่อเป็นการรำลึกถึงปรากฏการณ์นี้ ผู้ชื่นชอบนกเพนกวินจึงกำหนดให้วันที่ 25 เมษายนของทุกปีเป็นวันนกเพนกวินโลก เพื่อสร้างความตระหนักรู้เกี่ยวกับภัยคุกคามทางสิ่งแวดล้อมที่นกเพนกวินต้องเผชิญในปัจจุบัน และเพื่อส่งเสริมให้ผู้คนปกป้องพวกมัน