แมลงปอเป็นแมลงที่กินเนื้อเป็นอาหารซึ่งทำหน้าที่เป็นพันธมิตรที่เป็นประโยชน์ต่อมนุษย์โดยออกล่าแมลงศัตรูทางการเกษตร ป่าไม้ และการเลี้ยงสัตว์หลายชนิด รวมถึงแมลงวัน ยุง เพลี้ยจักจั่น และผีเสื้อกลางคืนขนาดเล็ก

แม้จะมีความถี่ในการตีค่อนข้างต่ำ ซึ่งโดยปกติจะน้อยกว่า 20 ครั้งต่อวินาที ซึ่งน้อยกว่าแมลงบางชนิด เช่น แมลงปอที่เพิ่งบินได้เกิน 100 ครั้งต่อวินาทีอย่างเห็นได้ชัด แมลงปอมีความเร็วในการบินที่รวดเร็วอย่างน่าทึ่ง และสามารถดำเนินการหลบหลีกที่ซับซ้อน เช่น การโฉบลงและการเลี้ยวหักศอก

แมลงปอใช้วิธีการพิเศษที่ปีกทั้งสี่ของพวกมันขยับแยกจากกัน ซึ่งต่างจากโฮเวอร์ฟลาย ทำให้เกิดการเคลื่อนไหวที่ซับซ้อนในการบิน

นอกจากนี้ แมลงปอยังมีความสามารถในการประหยัดพลังงานที่น่าประทับใจ ในบรรดาแมลงในอันดับ Odonata ซึ่งรวมถึงแมลงปอด้วย แมลงปอสีเหลืองมีความโดดเด่นในเรื่องความสามารถในการอพยพที่ไม่ธรรมดา

แมลงเหล่านี้มีระยะการอพยพที่ยาวที่สุด โดยแมลงปอสีเหลืองสามารถบินเที่ยวเดียวจากแอฟริกาใต้ไปยังเอเชียเหนือ ข้ามมหาสมุทรอินเดียอันกว้างใหญ่ได้อย่างง่ายดาย แมลงปอเหล่านี้มักพบเห็นเป็นฝูงในพื้นที่เปิดโล่ง เป็นตัวอย่างที่ดีของความอดทนและความสามารถในการปรับตัว ของสายพันธุ์ของพวกเขา

แมลงปอมีประสาทสัมผัสที่ได้รับการพัฒนาอย่างสูงซึ่งเสริมความสามารถในการบินอันน่าทึ่ง แมลงปอมีสายตาที่ดีที่สุดในบรรดาแมลง มีการมองเห็นและความละเอียดแบบไดนามิกที่ยอดเยี่ยม ซึ่งส่วนใหญ่ใช้สำหรับการล่าเหยื่อขนาดเล็ก

ความสามารถอันเฉียบคมของพวกมันในการทำนายเส้นทางการบินของเหยื่อและสกัดกั้นพวกมันมีส่วนทำให้พวกมันมีอัตราความสำเร็จในการล่าที่สูง แม้ว่าจะไล่ตามเป้าหมายที่รวดเร็วและว่องไวอย่างแมลงวันก็ตาม

แต่แมลงปอก็ยังถูกจำกัดด้วยปากซึ่งไม่เหมาะสำหรับการล่าเหยื่อที่มีขนาดใหญ่กว่าและพวกมันขาดความสามารถในการปล่อยพิษ นอกจากนี้ การพัฒนาที่ช้าของแมลงปอและความต้องการเฉพาะของพวกมันในด้านคุณภาพน้ำทำให้เกิดความท้าทาย

แม้ว่าแมลงปอบางชนิด เช่น แมลงปอสีเหลือง อาจพัฒนาอย่างรวดเร็วและปรับตัวตามสภาพน้ำที่แตกต่างกัน สุขภาพโดยรวมของประชากรแมลงปอมีความเชื่อมโยงอย่างใกล้ชิดกับคุณภาพของแหล่งอาศัยทางน้ำของพวกมัน

การประเมินล่าสุดที่ดำเนินการโดยสหภาพนานาชาติเพื่อการอนุรักษ์ธรรมชาติ (IUCN) ได้ก่อให้เกิดความกังวลเกี่ยวกับสถานะการอนุรักษ์ของสายพันธุ์แมลงปอทั่วโลก Red List ของสัตว์ใกล้สูญพันธุ์เน้นย้ำถึงการลดลงของประชากรแมลงปอทั่วโลกโดยให้เหตุผลว่าแนวโน้มนี้เกิดจากการทำลายพื้นที่ชุ่มน้ำ แหล่งเพาะพันธุ์หลัก

การสูญเสียหนองบึง หนองน้ำที่เป็นไม้ และแม่น้ำที่ไหลอย่างอิสระอันเนื่องมาจากการขยายตัวทางการเกษตรที่ไม่ยั่งยืนและการขยายตัวของเมือง ได้นำไปสู่การเสื่อมโทรมของถิ่นที่อยู่อาศัยและการกระจายตัว คุกคามการอยู่รอดของแมลงปอและสายพันธุ์อื่น ๆ ที่อาศัยพื้นที่ชุ่มน้ำ

จากการประเมินล่าสุด จำนวนสายพันธุ์ที่เสี่ยงต่อการสูญพันธุ์ในบัญชีแดงได้เกิน 40,000 ชนิดเป็นครั้งแรก โดยมีจำนวนสายพันธุ์ทั้งหมด 142,577 ชนิดที่อยู่ในรายการ โดย 40,084 ชนิดถูกจัดอยู่ในประเภทสัตว์ใกล้สูญพันธุ์

ดร. บรูโน โอเบอร์เล ผู้อำนวยการใหญ่ของ IUCN เน้นย้ำถึงความจำเป็นเร่งด่วนในการปกป้องระบบนิเวศพื้นที่ชุ่มน้ำ ซึ่งกำลังหายไปในอัตราที่น่าตกใจทั่วโลก

แม้ว่ามนุษย์จะมองว่าเป็นพื้นที่แห้งแล้งและไม่สามารถอยู่อาศัยได้ แต่พื้นที่ชุ่มน้ำก็ให้บริการที่จำเป็น เช่น การกักเก็บคาร์บอน การกรองน้ำ การป้องกันน้ำท่วม และที่อยู่อาศัยของสัตว์หลายชนิด ซึ่งตอกย้ำความสำคัญทางนิเวศอันล้ำค่าของพวกมัน

การจัดการกับการลดลงของประชากรแมลงปอต้องอาศัยความพยายามร่วมกันในการอนุรักษ์และฟื้นฟูแหล่งที่อยู่อาศัยของพื้นที่ชุ่มน้ำ ดังนั้นจึงเป็นการปกป้องความหลากหลายทางชีวภาพอันอุดมสมบูรณ์ที่พวกมันสนับสนุน

แมลงปอทำหน้าที่เป็นตัวบ่งชี้ที่สำคัญของสุขภาพของพื้นที่ชุ่มน้ำ เป็นแหล่งที่อยู่อาศัยของน้ำจืดโดยรวม

จำนวนที่ลดน้อยลงไม่เพียงแต่คุกคามความหลากหลายทางชีวภาพเท่านั้น แต่ยังเป็นอันตรายต่อบริการระบบนิเวศที่สำคัญของพื้นที่ชุ่มน้ำด้วย เช่น การทำน้ำให้บริสุทธิ์ การหมุนเวียนสารอาหาร และการควบคุมน้ำท่วม จำเป็นต้องมีการดำเนินการอย่างเร่งด่วนเพื่อแก้ไขสาเหตุของความเสื่อมโทรมของพื้นที่ชุ่มน้ำ รวมถึงแนวทางปฏิบัติในการใช้ที่ดินที่ไม่ยั่งยืนและการทำลายถิ่นที่อยู่