เสือ ซึ่งเป็นสัตว์ที่ใหญ่ที่สุดในตระกูลแมว ถือเป็นสัตว์ที่สง่างามและทรงพลังที่สร้างความสนใจให้กับมนุษย์มาเป็นเวลาหลายศตวรรษ

นักล่าที่มีชื่อเสียงเหล่านี้ไม่เพียงแต่เป็นสัญลักษณ์ของความแข็งแกร่งและความกล้าหาญเท่านั้น แต่ยังมีบทบาทสำคัญในการรักษาสมดุลของระบบนิเวศอีกด้วย

อย่างไรก็ตาม ประชากรเสือโคร่งลดน้อยลงเนื่องจากการสูญเสียถิ่นที่อยู่อาศัย การลักลอบล่าสัตว์ และความขัดแย้งระหว่างคนกับสัตว์ป่า หากต้องการเข้าใจสถานการณ์อันเลวร้ายของเสือโคร่งได้ดียิ่งขึ้น จำเป็นต้องทราบเกี่ยวกับสายพันธุ์ต่างๆ ที่มีอยู่ปัจจุบัน มีเสือโคร่งที่ได้รับการยอมรับ 6 สายพันธุ์ทั่วโลก โดยแต่ละสายพันธุ์มีลักษณะและถิ่นที่อยู่อาศัยเฉพาะตัว

1. เสือโคร่งเบงกอล (Panthera tigris tigris)

เสือโคร่งเบงกอลเป็นเสือโคร่งที่มีจำนวนมากที่สุด โดยส่วนใหญ่พบในอินเดีย แต่ยังพบได้ในภูฏาน เนปาล และบังคลาเทศด้วย เสือโคร่งเบงกอลอาศัยอยู่ในระบบนิเวศที่หลากหลายประเภท เช่น ทุ่งหญ้า ป่าฝนเขตร้อนและกึ่งร้อนชื้น และป่าชายเลน เสือโคร่งเบงกอลเป็นที่รู้จักจากขนสีส้มอันโดดเด่นและลายสีดำสนิท โดยเสือโคร่งเบงกอลตัวผู้สามารถมีน้ำหนักได้ถึง 500 ปอนด์ แม้ว่าเสือโคร่งเบงกอลจะเป็นเสือโคร่งชนิดย่อยที่พบได้ทั่วไปที่สุด แต่ก็ยังคงใกล้สูญพันธุ์ โดยมีประชากรประมาณ 2,500 ตัวในป่า

2. เสือโคร่งอินโดจีน (Panthera tigris corbetti)

เสือโคร่งอินโดจีนเป็นสัตว์พื้นเมืองของเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ มีประชากรอยู่ในประเทศไทย กัมพูชา เวียดนาม ลาว และเมียนมาร์ เสือโคร่งชนิดนี้ชอบอาศัยอยู่ในป่าทึบและบริเวณภูเขา เสือโคร่งอินโดจีนมีขนาดเล็กกว่าและสีเข้มกว่าเสือโคร่งเบงกอล จึงหายากและศึกษาได้ยากกว่า จากการประเมินพบว่าปัจจุบันเหลือเสือโคร่งอินโดจีนในป่าเพียงไม่ถึง 1,200 ตัว การทำลายถิ่นอาศัยและการลักลอบล่าสัตว์เพื่อนำมาทำยาแผนโบราณเป็นภัยคุกคามต่อการอยู่รอดของเสือโคร่ง

3. เสือโคร่งมลายู (Panthera tigris jacksoni)

เสือโคร่งมลายูซึ่งพบในป่าเขตร้อนของคาบสมุทรมลายูเพิ่งได้รับการระบุให้เป็นชนิดย่อยในปี 2547 เสือโคร่งเหล่านี้มีขนาดเล็กกว่าเสือโคร่งอินโดจีน โดยตัวผู้มีน้ำหนักเฉลี่ยประมาณ 260 ปอนด์ ด้วยจำนวนประชากรโดยประมาณไม่ถึง 200 ตัว เสือโคร่งมลายูจึงอยู่ในข่ายใกล้สูญพันธุ์อย่างยิ่ง ความพยายามในการอนุรักษ์ถิ่นที่อยู่อาศัยของเสือโคร่งและปราบปรามการลักลอบล่าสัตว์มีความสำคัญอย่างยิ่งต่อการอยู่รอดของเสือโคร่ง

4. เสือโคร่งไซบีเรีย (Panthera tigris altaica)

เสือโคร่งไซบีเรียหรือที่เรียกอีกอย่างว่าเสือโคร่งอามูร์ เป็นเสือโคร่งสายพันธุ์ที่ใหญ่ที่สุดในบรรดาสายพันธุ์ทั้งหมด โดยส่วนใหญ่อาศัยอยู่ในป่าเบิร์ชทางตะวันออกไกลของรัสเซีย โดยมีเสือโคร่งสายพันธุ์นี้อยู่ไม่มากนักในประเทศจีน เสือโคร่งไซบีเรียมีการปรับตัวหลายอย่างเพื่อรับมือกับสภาพอากาศหนาวเย็นที่รุนแรง เช่น ขนที่หนาและชั้นไขมัน เสือโคร่งตัวผู้มีน้ำหนักได้ถึง 660 ปอนด์ ความพยายามในการอนุรักษ์ในรัสเซียช่วยทำให้จำนวนเสือโคร่งไซบีเรียคงที่ ซึ่งปัจจุบันมีจำนวนประมาณ 500 ตัวในป่า อย่างไรก็ตาม การแยกตัวของถิ่นที่อยู่อาศัยและการลักลอบล่าสัตว์ยังคงเป็นภัยคุกคาม

5. เสือโคร่งจีนใต้ (Panthera tigris amoyensis)

เสือโคร่งจีนใต้อาจเป็นเสือโคร่งสายพันธุ์ที่ใกล้สูญพันธุ์มากที่สุด และอาจสูญพันธุ์ไปจากป่าแล้วด้วยซ้ำ ในอดีตพบเสือโคร่งชนิดนี้ในป่าทางตอนใต้ของจีน แต่ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมายังไม่มีการพบเห็นเสือโคร่งจีนใต้อีกเลย นักอนุรักษ์คาดว่าเหลือเสือโคร่งจีนใต้ในกรงเลี้ยงไม่ถึง 30 ตัว ปัจจุบันมีการพยายามเพาะพันธุ์เสือโคร่งเหล่านี้ในกรงเลี้ยง โดยหวังว่าจะสามารถปล่อยพวกมันกลับคืนสู่ธรรมชาติได้ในที่สุด

6. เสือโคร่งสุมาตรา (Panthera tigris sumatrae)

เสือโคร่งสุมาตราเป็นเสือโคร่งพันธุ์เล็กที่สุดที่ปรับตัวให้เข้ากับป่าทึบบนเกาะสุมาตราของอินโดนีเซียได้ โดยทั่วไปตัวผู้จะมีน้ำหนักประมาณ 265 ปอนด์ เสือโคร่งสุมาตรามีจำนวนน้อยกว่า 400 ตัว ซึ่งถือว่าอยู่ในข่ายใกล้สูญพันธุ์อย่างยิ่ง การสูญเสียถิ่นที่อยู่อาศัยเนื่องจากการปลูกปาล์มน้ำมันและความขัดแย้งระหว่างมนุษย์กับสัตว์ป่าถือเป็นภัยคุกคามที่สำคัญ แผนการอนุรักษ์เน้นไปที่การปกป้องถิ่นที่อยู่อาศัยของเสือโคร่งและลดการลักลอบล่าสัตว์

การอยู่รอดของเสือโคร่งสายพันธุ์ย่อยนั้นไม่แน่นอน โดยทั้งหมดถูกจัดอยู่ในกลุ่มสัตว์สูญพันธุ์หรือใกล้สูญพันธุ์อย่างยิ่ง แต่ละสายพันธุ์ย่อยต้องเผชิญกับความท้าทายที่แตกต่างกัน แต่การทำลายถิ่นที่อยู่อาศัยและการลักลอบล่าสัตว์เป็นภัยคุกคามทั่วไปสำหรับประชากรทุกกลุ่ม ความพยายามในการอนุรักษ์มีความสำคัญเพื่อให้แน่ใจว่าสัตว์ที่งดงามเหล่านี้จะยังคงอยู่ในป่าต่อไป โดยการปกป้องถิ่นที่อยู่อาศัยของพวกมัน ปราบปรามการค้าสัตว์ป่าผิดกฎหมาย และส่งเสริมการอยู่ร่วมกันระหว่างมนุษย์และสัตว์ป่า เราหวังว่าเราจะสามารถสร้างอนาคตให้กับเสือโคร่งในโลกได้